Genelde insanlar emekli olmayı, bir gün iş yaşamından uzaklaşıp sakin bir yaşam sürmeyi arzular hayat boyu. Ancak, emekli olunca da kendilerini büyük bir boşlukta hisseder, azalan maaşı ile bir de geçim sıkıntısı cabası… Bir kısmı ikinci bir iş ararken, bir kısmımız da kedine yeni sosyal aktiviteler buluruz. Genelde çalışmaya alışmış insanlarımız pek de evde duramaz. Emeklik dönemi kendine göre pek çok değişik sorunlarla, hele ki kendimizi buna hazırlamamışsak, birdenbire kendimizi içinde bulduğumuz önemli kırılma noktasıdır.
Kamuda çalışanlarımız emekli olma zamanını kendileri tayin etme şansına sahipken, özelde çalışan insanlar için durum hiç de böyle değildir. Birden bire, ani bir şirket kararı ile emekli edilirsiniz. Eğer bir de sizin için çalışmak ve bir işe sahip olmak aynı zamanda bir güçlülük göstergesi ise, emeklilik sonrasında güçsüzlük, güçten düşme, iktidarını kaybetme gibi düşüncelerle ruhsal bunalıma girebilirsiniz. İşte bunalımdan kendini kurtarmanın tek yolu ya yeni bir iş ya da daha fazla sosyal aktivitelerin olduğu ortamlara girmekle olur. Kısaca, sosyal destek, komşuluk, aile ve arkadaşlık bağları emeklilik sonrası adaptasyonu oldukça kolaylaştırır.
Bizim toplumumuzda ev hanımları erkeği evde istemez. Babam, üst düzey yönetici olarak çalıştıktan sonra emekli olmuştu. İlk günler çok güzel geçti, ama bir müddet sonra babam evde istenmeyen adam konumuna düşmüştü. Genelde emekli kadınlarımız bu sürece daha kolay adapte olurken, erkeklerimiz hele eşi ev hanımı ise süreci daha sıkıntılı yaşamaktadır.
Yıllarca çalışmış insanların sabah kalktıklarında yapacak bir şeylerinin olmaması kötü bir duygudur. Eğer emeklinin hayatında hedefleri yoksa sıkıntı başlar. İnsanı emeklilik değil herhangi bir hedefinin olmaması bunalıma sokar.
İşte hayatımızın önemli bir kırılma noktasında yaşanabilecekleri kısaca özetledikten sonra, gelelim Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK) tarafından yayınlanan Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması 2016 sonuçlarına;
– Türkiye’de emekli maaşı alan 7 milyon kişi var.
– Söz konusu emeklilerin yüzde 82,1’i erkeklerden, yüzde 17,9’u ise kadınlardan oluşuyor.
Emeklilerimizin yaş dağılımına baktığımızda halen daha “genç emekli” ülkesi olduğumuz sonucu ortaya çıkıyor. 55 yaşından daha genç emeklilerin toplam emekliler içerisindeki payları yüzde 30. Neredeyse her üç emekliden biri henüz en verimli olabileceği çalışma yaşındayken emekli olmuşlar. Yine TÜİK verilerine göre,
– Erken yaşta emekli olan kişilerin çoğu çalışmaya devam ediyor.
– Emekli olmasına rağmen çalışmaya devam eden kişilerin oranı, yüzde 30,8.
– Emekli çalışanların cinsiyetler itibarıyla durumuna bakıldığında, emekli erkeklerin yüzde 34,8’inin, emekli kadınların ise yüzde 11,9’unun emekli olduktan sonra tekrar çalışmaya başladığı görülüyor.
Emeklilerimizin yeniden çalışmaya başlamasının ilk nedeni elbette gelir yetersizliği. Yani, çalışılan döneme göre gelirlerinin önemli ölçüde düşmesi. Türkiye’de emeklilerin çalıştıkları dönemdeki gelirlerini korumaları mümkün olmuyor. “Emeklilik Gelirinin Yeterliliğinin” konu edildiği uluslararası bir araştırmanın sonuçları da gösteriyor ki, ülkemiz karşılaştırma yapılan 50 ülke arasında 42. sırada. 
Ulu önderimiz Mustafa Kemal ATATÜRK ’ün 30 Haziran 1927 senesinde TBMM tarafından emekli edilmesinin yıldönümünün “30 Haziran Emekliler Günü” olarak her yıl kutlandığını da belirtmek isterim.
Türkiye açısından emeklilik psikolojisi ve genel durumunu özetlemeye çalıştım. Mutlu bir emeklilik dönemi için, işte o kırılma noktasına gelirken, sağlıklı bir adaptasyon için, kendinizi hazırlamanızı önerir, tüm okurlarıma vakti geldiğinde mutlu bir emeklilik dönemi dilerim.
