(DARDA YETENLER, AZLA YETİNENLER VE BİR DAĞ MİSALİ GÖÇENLER İÇİN)
Yağmurda, ayazda, yazda, baharda
Yaylada, ovada, vadide, dağda
Uğrunda göçtüğüm bu kutlu sevda,
Size miras kalsın, ben gidiyorum.
Hiç benim olmayan hanlar, hamamlar,
Toprağa düşüp de döktüğüm kanlar,
Köklenip, serpilen körpe fidanlar;
Size yadigardır, ben gidiyorum.
Yüreğim ağlarken sesli gülüşüm,
Onurlu, kararlı, dimdik duruşum,
Her demde, her şeyi hayra yoruşum
Size düstur olsun, ben gidiyorum.
Dar günlerde yeten vefalı dostlar,
Hırsımı aldığım yıpranmış postlar
Herkese verdiğim akıllar, uslar
Size miras kalsın, ben gidiyorum.
Geçicidir keyfi, derdi, nevası*
Varsın size kalsın türlü sefası,
Mizanda ölçüdür bize cefası,
Dünya sizin olsun, ben gidiyorum.
*Neva: Ses, ahenk, nağme, mutluluk, servet.
