Asya’da bir ülke var; biraz uzakta!
Uygur Türkleri çoğunluk yaşar, orda.
Uluğ Türkistan’ın doğu yarısı,
Çin’de Uygur Özerk(!) Bölgesi.
Gidemesek, gelemeseler de biliriz,
Bölge Doğu Türkistan’dır,
Batı Trakya, Güney Azerbaycan’ca.
Halkı kardeştir bize; Özbek, Kırgız, Kazak’ca!
Makûs gitti hep talihi,
Egemenliği Çin’e geçeli beri!
Özgürlük için destanlar yazsa da baturları,
Sürüp gitti ‘Komünist Çin işkenceleri,
Görmedi “hür” dünyanın ülkeleri!
Politik, stratejik.. neyse, ne!
Avrupa’da bilmem hangi ülkede,
ABD’de Beyaz Saray önündeki parkta,
Duyuldu RABİA KADİR’lerin sesi, avazı!
Beklediler illa Türkiye’den gür avazı!
Uluğ Türkistan’ın diğer yarısı Batı Türkistan.
Azerbaycan, Türkmenistan, Özbekistan,
Kazakistan, Kırgızistan.. gelecek elbet Türk’ün avazı!
‘Olmazsa olmaz’dı, kardeş Türk’ün avazı!
Çin’i durduracaktı bu kardeş avazı!
Yüce Allah’tan ümit kesilir mi?
“Yeter, Dur!” Denecekti zulme!
Ana rahminden çıkarılan canlı cenine.
Yargısız, keyfi, süresiz, sayısız tutukluya,
Arada kelle başı temizlik yapılsa da;
Yetmezdi ki, ülkenin hapishaneleri!
Senaryo değişmişti, oysaki…
Çevrildi Uygurların evleri, hapishaneye!
Kondu Çinli herifler Türk-Uygur evlerine;
Üstelik iğrenç üniformalarıyla!
Karşı çıksa adı Müslüman, özü Türk,
Oluverecekti adı hemen: “Terörist Türk!”
Çözüm?.. Hemen… Oracıkta…
Üstelik, nüfus planlamasına da uygun!
Uluslararası ilişkilermiş, medeni milletler, filan..
Konu; ticari ilişkiler!
Gelişler, gidişler tamam.
Haksızlığa dur! diyecek uluslararası kuruluş, “STK” mtk?
İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi, UNICEF, BM?..
Hiç bir şey yapılamaz ki!
Çin. BM ve Güvenlik Konseyi daimi üyesi!
Arş-ı âlâyı titretesi…
Ve Titretmeli bu zulüm her zerresine kadar İnsan olan herkesi..
Sonra özüne dönmeli Türkler ve her Türk ülkesi…
(Ankara- 17 Haziran 2018)
