(‘Vatan!’ ve Atatürk denince titreyen tüm yüreklere!)
Seni, hiç sönmeyen, bir közde gördüm
Korkusuz iki göz, pak yüzde gördüm
Paha biçilemez bir özde gördüm
Seni aynı izde, hep bizde gördüm
Kayada kök salan çam endamında
Çöle hayat veren nehrin suyunda
Al beyaz güllerin tomurcuğunda
Seni aynı izde; hep bizde gördüm
Seni zirvelerin karında gördüm.
Bitmez bir sevdanın harında gördüm.
Seni Atatürk’ün yolunda gördüm
Seni aynı izde; hep bizde gördüm
Bayrağın renginde, dağ başlarında
Seni civanların bakışlarında/
Seni anaların ağuşlarında*
Seni aynı izde, hep bizde gördüm
Seni aslanların kükreyişinde
Seni Köroğlu’nun seslenişinde
Seni meydanların titreyişinde
Seni aynı izde, hep bizde gördüm
Hem belleğimizde hem canımızda
O tertemiz, asil kanlarımızda
Seni hep, ama hep, hep yanımızda
Seni aynı izde; hep bizde gördüm
*ağuş/aguş: kucaklamak için iki kolun açılmış hali
(Canfer Balçık; 18.06.2021)
