İki kapılı handa "bir garip" değil, bazen şaşkın, bazen aşkın; bazen mazlum, bazen zalim; bazen kurban, bazen kahraman bir yolcuyum. Doğdum, yürüdüm, konuştum, okudum, yazdım, il il dolaşıp gezdim. Uzun yıllardır TRT'de kendime prodüktör süsü verip her ay maaşımı cukkalamaktayım :) Canım sıkılınca, içim daralınca ya da " ey insanlar benim de söyleyeceklerim var hele beni bir dinleyin" diyecek kadar kendimi bir şey sanınca dergilere yazı yazmaktayım. Gerisi hepimizdeki bildiğimiz aynı hikaye...
Fotoğraf Bill Strain TANIDIKÇA BÜYÜYENLER, TANIDIKÇA KÜÇÜLENLER… Bu sözü ilk defa daha üniversitede hazırlık sınıfını okurken söylemiştim. Uzaktan bakıp da boyuna posuna, havasına; moda deyimle karizmasına hayran olduğum bir insanla tanıştıktan sonra yaşadığım hayal...
Afyon Bolvadin’deyiz… Sene 1969, aklım yeni yeni ermeye başlıyor. Haftada bir gece ailece bir odaya toplanıyoruz ve o müziği bekliyoruz. Müzik kelimelere nasıl dökülür bilmiyorum ama dı dı dı dıııt dı dı dı ddııııt diye...
