Ülkemizde Beden Eğitimi Ve Spora Verilen Önem

Van’dan Merhaba.

Ben Van’da göreve yapan bir Beden Eğitimi Öğretmeniyim. Bu yazımda okulumu ve branşımı siz değerli okuyuculara tanıtmak istiyorum.

 ‘Ortaokul Beden Eğitimi ve Spor dersi  öğretim  programının amacı; öğrencilerin yaşamları boyunca kullanacakları hareket becerileri, aktif ve sağlıklı yaşam becerileri, kavramları ve stratejileri ile birlikte öz yönetim, sosyal ve düşünme becerilerini geliştirerek bir sonraki eğitim düzeyine hazırlanmalarıdır. Fakat sert hava koşullarına sahip olan güzel ilimizde kapalı spor salonunun olmadığı okulumuzda bu amaca ne kadar hizmet ettiğimiz tartışılır. Öğretim yılının 5.5 ayını spor branşlarının teorik anlatımıyla geçirmekteyiz. Salon eksikliğinin yanında malzeme yetersizliğinden kaynaklanan sıkıntılar nedeniyle uygulama yetersizliği yaşamaktayız. Çok kalabalık sınıflara mevcut olan okulumuzda 4 beden eğitimi öğretmeniyiz ve en az 38 öğrenciden oluşan bazen dört bazen beş sınıfın aynı anda ders işlemesi etkinlik alanımızı kısıtlamaktadır. Okulumuzda spora yatkın çok yetenekli gençlerimiz olmasına rağmen çoğunlukla futbol dalına yönelim görmekteyiz. Bunun nedeni kanaatimce diğer spor branşlarına uygun malzeme ve oyun alanının olmamasının yanında söz konusu branşın ülkemizce sporun lokomotifi olarak görülmesiyle beraber fazla envanter gerektirmeyen ekonomik bir branş olmasıdır. Okulumuzun bulunduğu çevrenin sosyo-ekonomik yapısı da göz önüne alındığında çok yetenekli kız öğrencilerimiz olmasına rağmen aile desteği alamamızdan kaynaklı olarak maalesef kızlarımızı spora yönlendirmede yetersiz kalmaktayız. Ayrıca okul çevresinin durumundan kaynaklı  olarak açık alanda işlemeye çalıştığımız dersimize dışarıdan müdahaleler bulunmaktadır.(kendini toplumdan soyutlayan, okul çağında olup da örgün öğretimden çeşitli nedenlerle uzaklaştırılan genç bireylerin bu müdahalelerde ağırlığını fazlasıyla hissediyoruz)Bu durum öğrencilerimizi etkilediği kadar biz beden eğitimi öğretmenlerinin de iş güvenliğini tehlikeye sokmaktadır.

  Yakındığım diğer konu ise branşımıza verilen değerdir, DEĞERSİZLİK. Başarının sadece matematik problemi çözmeye, özne-yüklem bulmaya endeksleyen bir programda zeki, çevik, dinamik, hayatını sağlam temellere inşa eden barışçıl, pratik zekâlı, kendine ilke ve prensipler serisi oluşturan ve belirlediği bu değerler sisteminde organize bir şekilde yaşamını şekillendiren bireylerin yer alması şüphelidir. Bahsettiğim değersizliğimiz nedeniyle okul toplantılarımızda bile şahsen kendimi eğitim kadromuzun dışında hissetmekteyim; çünkü bir okulun başarısının tek ölçütü maalesef sınavlar olmuştur günümüzde.

  Spor, gençlerimizi kötü alışkanlık diye tabir ettiğimiz davranışlardan soyutlamanın püf noktasıdır. Beden eğitimi dersi ise sporun temelini teşkil etmektedir. Bir çocuğun masum ve doğal halini en tabii oyunla anlayabiliriz, Bir ülkenin reklamını en iyi sporla sanatla yapabiliriz ve tabiî ki bunların hepsini beden eğitimi dersinin  önemini kavramakla mümkün olur. Fakat yaşadığımız değersizlik fakültelerimizde bizlere öğretilen çoklu zekâ kuramlarıyla çelişmektedir. Yazmak istediğim bir hayli dertli cümlelerim var aslında ama sizi fazlasıyla yorduğumun farkındayım. Ancak bu yazıyı okumak için zaman ve emek harcayan herkesten ülkemizde spor çalışmalarına destek vermelerini, çocuklarını spora yönlendirmelerini ve hayatlarına daha çok hareket getirmelerini rica ediyor ve bekliyorum. Çünkü Mustafa Kemal Atatürk’ün dediği gibi sağlam kafa, sağlam vücutta bulunur…